Karayolu ile Semerkant’tan Şehr-i Sebz’ giderken yüksek dağlar, her an değişen muhteşem doğası ve Ürgüt pazarı ile keyifli bir yolculuk sunuyor…
17.04.2023
Sabah erkenden yola çıkıp Şehr-i-Sebz’e gidiyoruz. Hızlı bir kahvaltıdan sonra, bir gün önceden kiraladığımız şoförlü araba otelden bizi alıyor. Biraz trafiğe takılıp Semerkant’ın güneyine doğru yola koyuluyoruz.
Semerkant’ı arkamızda bırakıp yeşillikler arasında 1 saatlik bir yolculuktan sonra durağımız Ürgüt.
Ürgüt – Ceviz Bahçeleri Arasında bir kasaba
Ürgüt’e yaklaştıkça etraftaki ceviz ağaçları çoğalıyor. Bu bölge ceviz ağaçları ile tanınıyor. Ürgüt ceviz ağaçları, yaşlarıyla ünlü ve bazıları birkaç yüz yaşında olabiliyormuş.
Ama bizim buraya esas geliş amacımız Pazar günleri kurulan Ürgüt Pazarı.
Ürgüt Pazarı bölgenin en ünlü ve renkli yerlerinden biri. Özbekistan’ın birçok yerinde olduğu gibi Ürgüt’te de pazar, sadece alışveriş yapılan bir yer değil, aynı zamanda kültürel ve sosyal hayatın önemli bir parçası.
Pazara yaklaştığımızda dar yollarda sağlı sollu duran arabalar, eşya yükleyenler, inen yolcular … hepsi bir keşmekeş oluşturmuş. Park yeri bulmak mümkün değil. Arabadan uzakta inip yürüyerek pazara gitmeye karar verdik.
Pazarda yok yok. Giyimden yemeğe her şey var.
Pazar tıklım tıklım dolu. Çoğunluğun kadın olması dikkatimizi çekti.
Pazarın hemen kenarında ağırlıklı yiyecek satışı yapılıyor.
Çeşitli şekillerde hazırlanmış Naan’lar iştah açıyor. Dayanamadık altık tabii ki.
Pazarın içlerine doğru girdiğimizde bir çok ev eşyası, halılar, palastık kova, leğen her türlü eşya var. İnanılmaz bir kalabalık var değil yürümek kıpırdamak bile zorlaşıyor. Olabildiğince hızlı pazarın arka tarafına yerel ürünlerin olduğu tarafa gitmeye çalışıyoruz.
Bir sokak boyunca dizilmiş satıcılar el işlemesi örtüler, kıyafetler, kilimler satıyor.
Her biri birbirinden güzel. Keyifle her birine bakmak isterken bir de fiyat sorunca bütün pazar peşimize düştü. İnanılmaz pazarlık yapıyorlar. 10 dediğine sonra gel 3 e vereyim diyorlar. Önce eğlenceli gelse de sonunda hiç bir şey alamadan çıktık.
Pazardan çıkıp hemen yanındaki mağazalarla dolu binaya attık kendimizi. Burada ortam daha sakin. Burası daha çok yerli halkın giydiği kıyafetlerin satıldığı bir yer.
Artık yola çıkmalıyız… pazarın kalabalığını arkada bırakıp Şehr_İ Sebz’ doğru yola çıkıyoruz.
Artık dağlık bölgeye geldik. uzaktan Zeravşan Sıradağları gözüküyor.
Dağlar tırmanmaya başlarken hemen yolun yanında Delik taş yani Teshik-Taş’ı görüyoruz.
Delik taş – Teshik-Taş
Dağlarda binlerce yıldır, doğa taşı öğüterek bir doğa harikası yaratmış. İlk bakışta modern bir heykel izlenimini verse de doğanın sanat eseri karşımızda.
Burası aynı zamanda Özbek halkının ibadet ettiği kutsal bir yer Teshik-Tash. İnanışa göre taşın iyileştirici bir etkisi varmış. Anneler çocuklarını getirip taşın deliğinden geçiriyorlar ve ertesi gün çocukların hastalıklarından kurtulduklarını söylüyorlarmış. Ayrıca meşhur kovboy filmi Apaçi de burada çekilmiş.
70 li yılların meşhur kovboy filmi Apaçi de bu dağlarda çekilmiş.
Filmin posterinde Teshik-Tash yerini almış.
Yola devam ettiğimizde aşağıda Karatepin baraj gölü kendini gösteriyor.
Semerkant ve Şehr-i Sebz arasında doğal sınır oluşturan Zeravşan Sıradağlarına tırmanmaya başlıyoruz. Dağların arasında Tahtakaracha Geçidinden geçerken şöförümüz öğle yemeği molası için güzel bir yer önerince bu manzarada yemek fikri çok iyi geldi.
Durduğumuz yer Katta tosh tandir. Bölgede hayvancılık yapılıyor dolayısı ile tabii ki et yiyeceğiz. Pişmiş tandır eti kilo ile satılıyor.
Et, naan ve çaydan oluşan yemeğimizi harika bir manzara eşliğinde yerken ne kadar acıktığımızı anladık. Et sevmeyen ben bile sevdim bu yemeği..
Dağları geçerken yol boyu bir çeşit soğana benzeyen belki de ışkın otu ailesinden bir bitkiyi satıyorlar. Sağlık için çok iyi olduğunu ve sadece bu mevsimde doğadan toplandığını öğrendik.
Yemek sonrası 45 dakikalık bir yolculuk sonrası Şehr_i Sebz’in caddelerine ulaşıyoruz.
Yorum bırak