27 Ağustos 1993
Bu gün hiç karaya çıkmadan yapacağımız 15 günlük deniz yolculuğunun ilk günü.
Gemide gün erken başlıyor. Çalışma saatleri sabah 8.00 akşam 17.00. Tabii ki kaptanlar ve makinistler 24 saat vardiya ile çalışıyorlar. Gemi 24 saat yaşıyor.
Genelde gemi personelini çok az görüyoruz. Sadece yemek saatlerinde Kaptan ve makinistleri görüyoruz, onun dışında gemi hep sakin.
Sabah kahvaltı sonrası artık kamaramıza iyice yerleşip temizlik yaptık. Kamarayı temizleyen kimse yok o iş bize ait. Daha sonra Amerika’da kalacağımız yerlerle ilgili biraz çalıştık derken öğle yemeği saati geliverdi. Öğleden sonrayı biraz okuyup dinlenerek geçirdik ama akşam yemeği saati çabucak geldi. Saat 18.00 deki akşam yemeğine kadar gün hızlı geçti ama ondan sonrası zor geçiyor. Daha doğrusu geçmiyor.
Hava çok sıcak ve nemli, insan hiç bir şey yapmak istemiyor. Video kamarasında oynatmak için yanımıza film kasetleri almıştık. Onları seyrederek biraz oyalandık ve 21.00 olunca uyku vakti geldi. Bizde gemideki ritme uyduk. Sabah erken kalkıp akşam erken yatmaya alıştık.
28 Ağustos 1993
Bugün Yunanistan açıklarından Sicilya’ya doğru yol alıyoruz. Akdeniz’de nerede olduğumuzu anlamanın en güzel yolu radyo kanalları. Türkiye’den ayrıldıktan çok kısa bir süre sonra Yunan müzikleri dinlemeye başlamıştık. Roni’nin yaptığı derme çatma anten ile şimdide İtalyan radyolarını almaya başladık.
Gemide tek iletişim aleti telsiz. Buradaki telsiz ile telefon etme imkanı oluyor. Bizde bugün telsiz ile İstanbul’u aradık. Zor bir konuşma oldu ama ailelerimize iyi olduğumuzu bildirip onların da iyi haberlerini almak rahatlattı.
29 Ağustos 1993
Bu gün saatler bir saat geri alındı. Gemide çok yapılacak bir şey yok. Okumak, yemek yemek, kaptan köşküne çıkıp etraftan geçen gemileri seyretmek en büyük aktiviteler. Geminin kıçından pruvasına yürüyüş yapmak ta en sevdiğimiz sportif aktivite. 260 adım atıp 40 basamak inince pruva ya ulaşılıyor. Gidiş dönüş biraz hareket oluyor.
Bir başka sevdiğimiz aktivitede kaptan köşküne çıkmak. Sakin bir seyir varsa kaptan köşküne çıkıp biraz denizcilik öğrenmeye çalışıyoruz. Mesela nasıl rota belirlendiğini artık biliyoruz.
Sabah kahvaltıdan sonra bu gün ne yapsak diye düşünürken gemi sallanmaya başladı, bir öne bir arkaya batıp çıkıyoruz. Gece İyon körfezinde fırtına varmış, rüzgarla birlikte gelen ölü dalgalar gemiyi fena halde sallıyor. Gemide bizden başka rahatsız olan yok, her kez alışık ama bizi ruh gibi yaptı. Bulantı ilaçlarını içip açık havada oturuyoruz başkada bir şey yapamıyoruz.
30 Ağustos 1993
Bütün gece sallandık ve hala sallanıyoruz. Ancak akşama doğru deniz sakinleşti, rüzgar ve dalgalar arkadan hafif geliyor ve sallantı azaldı. Belki bizde biraz alıştık.
Akşam olduğunda iyice rahatladık dünden beri doğru düzgün yemek yememiştik. Güzel bir yemeğin ardından Kaptan ve 2.Makinist ile kağıt oynamaya başladık. Gece çok keyifli geçti. Bundan sonra her akşam oynayacağız.
31 Ağustos 1993
Bu gün Akdeniz’de son günümüz. İspanya kıyılarına ulaştık. Yola çıktığımızdan beri Yunan, İtalyan, Fransız televizyonunu izledik şimdide İspanyol kanallarını izleyebiliyoruz. Gün içinde bol bol radyodan İspanyol müziği dinliyoruz. Akşama doğru Arapça kanallar çıkmaya başladı. Kuzey Afrika sahillerine yakın gidiyoruz. Dolayısı ile Cezayir, Fas kanalarına ulaşıyoruz.
Okyanusa çıkmadan havada sakinken karavanda yapılacak ufak tefek işleri tamamlamaya karar verdik. Okyanus ta hava nasıl olacak bilinmez.
4-Cebelitarık boğazını geçiyoruz… >
___________________________________________________________________________________________________________
1-Karavan ile Amerika hazırlıkları
2-Nihayet gemideyiz…
3-Akdeniz’de Cebelitarık boğazına doğru
4-Cebelitarık boğazını geçiyoruz…
5-Atlas okyanusunda seyir
6- Amerika’dayız
7-Philadelphia
8-Baltimore
9-Ontario gölüne doğru
10-Niagara
Yorum bırak